خا ک کعبه واطراف  آن

  یکی از مواردی که ممکن است در ذهن برخی از عوام الناس وجود داشته باشد آن است که اگر امکان داشته باشد مقداری از خاک کعبه را برای ، تیمن وتبرک برداشته وباخود همراه ببرند لکن حکم شرعی خلاف آن است و در کتاب مقنعه یکی از کتب فقهی معتبر شیعه ، آورده شده است : برای هیچ  کس جایز نیست از خاک کعبه      واطراف آن  بر دارد واگر برداشت واجب است آن را به جایگا ه خود برگرداند.[1]

ولادت اميرالمؤمنين                                                                                                                                                                        فاطمه بنت اسد،س) نه ماهه حامله بود جهت عبادت  وارد مسجد الحرام شد،هنگام طواف اورا درد زايمان فرا گرفت ،شاید بتوان گفت همه دنیا درچشم او تیره وتار شد ، از یک طرف نگران سلامتی خود وفرزندش بود وازطرفی آبروی خانواده را در معرض خطر می دید ،دلش شکست ، دعا كرد: پروردگارا من به تو و همه انبياء ع) تو و كتب تو وجدم ابراهيم ع) ايمان آورده ام ، دعایش مستجاب شد ، او سریع الرضا است ، مهما ن علی ع) ومیزبان خدای او، حتی نخواست اورا برای چند لحظه پشت درب ورودی معطل نگهدارد ، تا کلید دار ها برسند ودرب بگشایند ، شوق دیدار بنده خالص ومعبودش غوغامی کند ، جای تأمل نیست ، راه میان بر ایجاد می کند ، ديوار شكافته شد فاطمه س) داخل شد و سه شبانه روز طول كشيد و روز چهارم از همان مكان مجدد ديوار شكافته شد فاطمه س) با ماه پاره اي بر دست بيرون آمد ،از هاتفي شنيده بود كه نام او را علي ع) بگذار و به روايتي پس از ولادت، ابوطالب ع) او را بر سينه خود گرفت و دست فاطمه بنت اسد س) را گرفت بسوي ابطح آمد و اين اشعار را خواند

 يا رب ياذالغسق الدجي                            والقمر المبتلج ا لمضیئ  

 بين لنا من حکمک المقضی                    ماذا تري في اسم ذالصبی

 (ای آفریننده شب تاریک وماه روشن نور دهنده برای مابیان کن حکم خودت راکه در مورد این کودک چه اسمی رااراده می فرمائی.)                                          ناگهان چيزي مانند ابر روي زمين پيدا شد ابوطالب ع) آنرا برداشت و با خود به خانه برد و صبح ديد لوح سبزي است و در آن نوشته شده                                                                                                                            خصصتما بالولد الزكي                          والطاهر المنتجب الرضي

 فاسمه من شامخ علي                           علي اشتق من علي

مخصوص گردیدید به فرزندی پاک وانتخاب شده از طرف خداوند پس اسم او از اسم شامخ خداوند است واوعلی است که از علی اعلا مشتق شده است .                                                                                                                                                                                                                               

اين لوح تا زمان هشام در زاويه راست كعبه آويخته بود.[2]

       از بروز این حادثه بی نظیر تاریخی  چنین برداشت می شود ، که خداوند چنین خواسته است ، که حرکت وطواف مردم درحقیقت حرکت برگرد نقطه پرگاری باشد، که از تماس سر مبارک امیر المؤمنین (ع) بازمین کعبه هنگام تولد ایجاد شده است ،واوحرکتی جهت دار ، برمحور ولایت وامامت  را مقرر ساخته است ، واصولا حرکت عبادی وسیا سی  وقتی معنا ومفهوم پیدامی کند که بر محور افکار واندیشه امامت باشد والاتلاشی بی فایده وبی معنا است ، وباقرارگرفتن کعبه دروسط زمین وموضوع دحوالارض یعنی گسترش زمین از زیرکعبه همه چیز ناشی از ولایت علی (ع)واولاد ایشان است زیرا او شأن نزول آیه زکوه درحال رکوع است وقهرمان پیروز، سوره مبارکه والعادیات والگوی ایثار سوره هل اتی ، وبار دیگر گسترش معنوی زمین نیز باظهور فرزندشان از کعبه آغاز خواهد شد، عرفان به کعبه وشناخت آن زمانی میسر می شود که از طریق امامت ولایت باشد بدون راهنمائی وارشاد امام نمی شود کعبه راشناخت.ونمی توان حج واقعی بجا آورد زیرا حج بی ولایت حج نیست ،پس اول وآخر ، امامت است ومحصول آن عدالت .